wake up

Φιλοξενούμενος στο πατρικό του για τις διακοπές των Χριστουγέννων δε κατάφερνε να απολαύσει τον πρωινό ύπνο από ένα επίμονο ξυπνητήρι που ήταν κάπου ξεχασμένο. Μια ανεπαίσθητη δόνηση από μια συσκευή ξεχασμένη από παλιά που διαπερνούσε τα πάντα και τα στοίχειωνε. Άρχισε να ψάχνει τα παλιά του κινητά στα συρτάρια, τα ξυπνητήρια και τις ηλεκτρικές συσκευές αλλά δε κατάφερε να βρει τη πηγή όσο κι αν έψαχνε κάθε πρωί. Όλες πια οι συσκευές έχουν ένα μηχανισμό δόνησης αλλά οι περισσότερες είναι εκτός λειτουργίας. Σκεφτόταν σαν νεαρός Ιησούς του Ναυή κι αυτός, οτι πυροβολούσε ρολόγια, έτσι χαλάρωνε, αλλά η δόνηση ήταν επαναλαμβανόμενη σε ανύποπτα διαστήματα ενώ ο ύπνος δεν έλεγε να επιστρέψει. Σηκωνόταν σα φάντασμα και έφτιαχνε τον καφέ του προσπαθώντας να ξεχαστεί με την επικαιρότητα των πρωινάδικών. Σκεφτόταν ότι κάπου ήταν μια συσκευή που με μια μετακίνηση, με ένα τρόπο μαγικό όπως κάποτε έδειχναν κοροϊδευτικά τηλεοπτικοί μάγοι, με κάποιο τρόπο άρχισε να δουλεύει, να δουλεύει εναντίον του.
Το ζήτημα είναι ότι στοιχειώνεται κάθε αυγή, από ένα πνεύμα μηχανικό, από μια δύναμη χωρίς ψυχή που του καταστρέφει τη γαλήνη. Ίσως κάποτε αυτές οι μηχανές, οι παλιές και ξεχασμένες, να αποτελέσουν ένα συλλογικό εφιάλτη. Ίσως βοηθήσουν και οι νέες συσκευές που ποτέ δε μαθαίνουμε και δε κατανοούμε τι ακριβώς κάνουν. Ίσως ένα νευτώνειο μηχανικό σύμπαν, που λειτουργεί ρολόι, να μοιάζει περισσότερο με στοιχειωμένο κάστρο, και ο σύγχρονος άνθρωπος να περιφέρεται φοβισμένος, στοιχειωμένος από το πνεύμα της προόδου.